Την περίοδο των Ορλωφικών ολόκληρη η Αρκαδία μεταβλήθηκε σε ερείπια . Η ισχυρή οικογένεια του Δεληγιάννη στα Λαγκάδια έδινε κύρος που βοήθησε την κοινωνική δραστηριότητα και άρχισε η ανοικοδόμηση εκκλησιών και οικιών . Τα κτίσματα που οικοδομήθηκαν κατά την προεπαναστατική και επαναστατική περίοδο , αποτελούν δείγμα της κινητικότητας του τοπικού πληθυσμού και τις οικονομικές δυνατότητες του χώρου .

Το πελέκημα της πέτρας είναι το στοιχείο εκείνο που καθιστά την Αρκαδική τέχνη μοναδική . Το δέσιμο της πέτρας με το φυσικό περιβάλλον δένει απόλυτα με την ιστορικότητα του τόπου .

Οι Λαγκαδινοί μαστόροι κυριάρχησαν στον χώρο της Πελοποννήσου με την τέχνη τους δημιουργώντας μια αρχιτεκτονική που εκφράστηκε σε σπίτια , εκκλησίες , γεφύρια , βρύσες .

Οι ομάδες των μαστόρων μετέβαιναν πολλές φορές στους τόπους εργασίας και απουσίαζαν μήνες από τα σπίτια τους .Οι ομάδες αυτές ονομάζονταν μπουλούκια .Πάντα φρόντιζαν να βρίσκονται στα σπίτια τους το Πάσχα και της Παναγίας .

Οι Λαγκαδινοί μαστόροι όμως πολλά προσέφεραν και στην πατρίδα τις μέρες του μεγάλου ξεσηκωμού φτιάχνοντας οχυρωματικά έργα , ταμπούρια , κούλιες (σκοπιά , φρούριο , πύργος) . Από δύο έγγραφα των αρχείων του Κράτους φαίνεται ότι εκτελέσθηκαν στρατιωτικά έργα στις αρχές του 1826 .

Την εποχή εκείνη ο Ιμπραήμ βρισκότανε στο Μεσολόγγι όπου είχε λάβει μέρος στην τρίτη πολιορκία του και οι Έλληνες με επικεφαλής τον Γέρο του Μοριά και ονομαστούς οπλαρχηγούς κατέβαλαν μεγάλη προσπάθεια για την ανασύνταξη των Ελληνικών δυνάμεων , την κατασκευή έργων και γενικά την προετοιμασία για την αντιμετώπιση μιας καινούργιας επίθεσης .

Οι Λαγκαδινοί είχαν κάνει συνολικά 1176 μεροδούλια και παρακάλεσαν τον Νικηταρά που δούλεψαν “με την επιταγήν του”, να τους εξοικονομήσει ολίγα χρήματα να ζήσουν τις φαμελιές τους . Μα αυτός δεν είχε διαθέσιμα και τους έστειλε με αποδεικτικό στην Κυβέρνηση που είχε έδρα το Ναύπλιο .

Το έγγραφο του Νικηταρά υπογράφεται στο χωριό Καλιάνι και είναι το ακόλουθο :

"Οι παρόντες Λαγκαδινοί μαστόροι , επειδή δε και τους είχον εις το τερβένι , όταν εκεί είχον το στρατόπεδον και έφτασα τας κούλιας και τα αναγκαία εις αυτήν την θέσιν ταμπούρια , χρεωστούντες προς αυτούς χίλια εκατόν ευδομήντα έξη μεροδούλια Νον 1176 , των οποίων δίδεται παρ' εμού αύτη η απόδειξις , ίνα πληρωθώσιν παρά της Σεβαστής Διοικήσεως όσον ήθελε κρίνειν δίκαιον το κάθε μεροδούλι , και παρακαλώ μην ήθελε και τους υστερήση απ' αυτήν την προς την πατρίδα δούλεψιν , επειδή είναι αυτοί πάνπτωχοι με φαμελείας , και υστερούνται τον επιούσιον άρτον , διά το οποίον και υποσημειούμαι .

Νικήτας Σταματελόπουλος "Καλιάνη - 28 Αυγούστου 1826 ο πατριώτης"

Δεν γνωρίζουμε βέβαια αν κάποτε εξοφλήθη αυτό το αποδεικτικό . Πάντως με το να δουλέψουν οι μαστόροι τόσο πολύ , με τις πιο άθλιες γι' αυτούς συνθήκες και με τις οικογένειες τους να στερούνται και αυτού του επιούσιου , θα πει πώς ο πατριωτισμός τους βρισκότανε σε ζηλευτό επίπεδο .