12    13.7.1888.   Συμβιβασμός Παπαλέξη με το Δημόσιο.    Αντιγραφή 30.11.1924.

Μεταγραφή σε μονοτονικό και μερική αποκατάσταση κειμένου.

Αριθ.  13.892        

Εν Αθήναις σήμερον την δεκάτην τρίτην Ιουλίου του χιλιοστού οκτακοσιοστού ογδοηκοστού ογδόου έτους ημέραν Τετάρτην εν τω συμβολαιογραφείω μου κειμένω εν τη επί της οδού Πλούτωνος ^[1]  υπ’ αριθ. 6  οικίᾳ των κληρονόμων Ραφαήλ Γάσπαρη ενώπιον εμού του Συμβολαιογράφου και κατοίκου Αθηνών Γρηγορίου Μπαρκά και των γνωστών μοι μαρτύρων Νικολάου Ράδου ^[2]  δικηγόρου και Σωτηρίου Κανάτου Δημοσίου υπαλλήλου κατοίκων Αθηνών πολιτών Ελλήνων εχόντων τα νόμιμα προσόντα και μή εξαιρετέων ενεφανίσθησαν αφ’ ενός μεν ο κύριος Μιλτιάδης Ράλλης ^[3]  νομικός Σύμβουλος και πληρεξούσιος του επί των Οικονομικών Υπουργού ^[4]  εκπροσωπούντος το Δημόσιον δυνάμει του υπ’ αριθ. 68743 της έκτης Ιουλίου 1888 ογδοηκοστού ογδόου έτους εγγράφου του Υπουργού των Οικονομικών  προσαρτομένου εν τω παρόντι  και αφ’ ετέρου ο Κ^ος Νικόλαος Παπαλέξης ^[5]  κτηματίας κάτοικος Ανδριτσαίνης και διαμένων ενταύθα δι’ εαυτόν και ως πληρεξούσιος της Καλλιρρόης Χήρας Αλεξίου Παπαλέξη ^[6]  και επιτρόπου των ανηλίκων τέκνων της Αναστασίου, Γεωργίου και Ελένης Αλεξίου Παπαλέξη, κατοίκων απάντων Ανδριτσαίνης δυνάμει του υπ’ αριθ. 2502 της πέμπτης Ιουλίου 1888 ογδοηκοστού ογδόου έτους πληρεξουσίου γενομένου ενώπιον του Συμβολαιογράφου Ανδριτσαίνης Ν. Ι. Τζαννέτου ^[7]  προσαρτωμένου εν τω παρόντι  και Γεώργιος Δ. Καρυτινός Αρειοπαγίτης ^[8]   κάτοικος Αθηνών ενεργών ως επίτροπος των ανηλίκων του αποβιώσαντος Παναγιώτου Παπαλέξη τέκνων Αικατερίνης και Δημητρίου κάτοικοι άπαντες Αθηνών και εξέθεσαν τα εξής  γνωστοί  άπαντες,  ο Αναστάσιος Παπαλέξης ^[9]  ήγειρε κατά του Δημοσίου, μετά προηγουμένην αίτησιν θεραπείας του από Πέμπτης Νοεμβρίου 1864 εξηκοστού τετάρτου έτους,  αγωγήν του ενώπιον των εν Καλάμαις Πρωτοδικών δι’ ής διεξεδίκει τα εντός των ιδιοκτήτων αυτού χωρίων Κρέσταινα και Γκρέκα δάση  και το εν τοις αγροίς αυτών σποραδικώς δένδρα και εζήτη την απόδοσιν των εισοδημάτων αυτών από του 1855 πεντηκοστού πέμπτου έτους μέχρι παραδόσεως διαρκούσης της δίκης ταύτης απεβίωσεν, το πρώτον, ο ενάγων Αναστάσιος Παπαλέξης και κληρονομιθείς εξ αδιαθέτου παρά των τέκνων του Αλεξίου, Παναγιώτου και Νικολάου,  κατόπιν απεβίωσαν προσέτι οι Αλέξιος και Παναγιώτης και εκληρονομήθησαν εξ αδιαθέτου υπό των ειρημένων τέκνων των εξ ών τα μεν του Αλεξίου Παπαλέξη επιτροπεύονται υπό της Καλιρρόης χήρας Παπαλέξη τα δε του Παναγιώτου Παπαλέξη υπό του Γεωργίου Καρυτινοῦ  εν τη δίκη ταύτη τη εξακολουθησάση μεταξύ των ειρημένων προσώπων και του Δημοσίου εξεδόθησαν διάφορα διαφόρων Δικαστηρίων αποφάσεις, η τελευταία η υπ’ αριθ. 700 / 58703 / 1887 ογδοηκοστού εβδόμου έτους απόφασις των εν Αθήναις εφετών επί τη βάση αιτήσεως των αντιπροσώπων των κληρονόμων Παπαλέξη προς συμβιβαστικήν λύσιν της διαφοράς,  Ο επί των Οικονομικών Υπουργός προσεκάλεσεν την γνώμιν του νομικού συμβουλίου και λαβών υπ’ όψιν την από 22 Ιουνίου 1888 ογδοηκοστού ογδόου έτους υπ’ αριθ. 190 δοθείσαν έγγραφον γνωμοδότησιν του Νομικού συμβουλίου τούτου ενέκρινεν ταύτην και παρήγγηλε τον ειρημένον Νομικόν σύμβουλον Μιλτιάδην Ράλλην να συνάψη συμβασιν συμβιβασμού περί της προκειμένης διαφοράς, υπό τους όρους τους αναφερομένους εις τε τη ειρημένη γνωμοδοτήσει και τω περιέχοντι την παραγγελίαν ταύτην ειρημένω  πληρεξουσίω εγγράφω υπ’ αριθ. 743 ο Νικόλαος Παπαλέξης και η Καλιρρόη χήρα Αλ. Παπαλέξη ενεργούσα ως επίτροπος των ανηλίκων τέκνων της Αναστασίου, Γεωργίου και Ελένης και τη βάσει της Δικηγορικής γνωμοδοτήσεως του δικηγόρου Αθηνών Γεωργίου Ζάρμα και του διασκέματος και γνωμοδοτήσεως του συγκενιακού συμβουλίου ^[10]  των ανηλίκων αυτών του συγκροτηθέντος νομίμως εν Ανδριτσαίνη ενώπιον του αὐτόθι ειρηνοδίκου ως προτίνεται εκ της από πέμπτης Ιουλίου 1888 ογδοηκοστού ογδόου έτους και υπ’ αριθ. εκατόν σαράντα τρία εκθέσεώς του γνωμοδοτείται όπως ενεργήση εις τα ανήλικα ο κάτωθι εκτεθησόμενος συμβιβασμός  και  ο Γεώργιος Καρυτινός ενεργών ως επίτροπος των ορφανών Π. Παπαλέξη Αικατερίνης και Δημητρίου επί τη βάσει της ειρημένης γνωμοδοτήσεως του δικηγόρου Ζάρμα και του διασκέματος της γνωμοδοτήσεως του συγκενιακού συμβουλίου των ανηλίκων αυτών γενομένην νομίμως ενώπιον του ειρηνοδίκου του Β. Ειρηνοδικείου Βορείας πλευράς Αθηνών ως προκύπτει εκ της από ενδεκάτης Ιουλίου 1888 ογδοηκοστού  ογδόου έτους και υπ’ αριθμόν 605 εκθέσεώς του των γνωμοδοτούντων, ότι συμφέρει διά τα ανήλικα ο κατωτέρω συμβιβασμός απεδέχθησαν πάντες την απόφασιν του επί των οικονομικών Υπουργού και  συνομολόγησαν τον ακόλουθον συμβιβασμόν.   Το Δημόσιον αναγνωρίζει εις τους ειρημένους συμβαλλομένους και εκ κληρονομίας διαδόχους του ενάγοντος Αναστασίου Παπαλέξη  κυρίους των διεκδικουμένων δασών και δένδρων των περιεχομένων εντός των γνωστών ορίων των ιδιοκτήτων αυτών χωρίων Κρεσταίνης και Γκρέκα των περιγραφομένων εν τη ειρημένῃ από πέμπτην Νοεμβρίου 1864  εξηκοστού  τετάρτου έτους αγωγή ήτοι του μεν χωρίου Κρέσταινα συνορευομένα ανατολικώς με όρια χωρίον Μούνδριζα, δυτικώς με όρια χωρίου Λαδικού και Αλητσελεπή,  μεσημβρινώς με όρια χωρίου Ρισόβου και  αρκτικώς  με όρια του χωρίου Επάνω  και  Κάτω  Μακρύσια,  του δε  Γκρέκα ^[11]   ανατολικώς με όρια χωρίου Πλατιάνας και Μπρουμάζι  δυτικώς με όρια χωρίων  Μούνδριζα και Σμέρνας και αρκτικώς μετά των χωρίων Μπρουμάζι Ζωνάτου και Μούνδριζας και παραδίδει εις αυτούς την νομήν και κατοχήν των ειρημένων δασών και δένδρων δικαιούμενοι να εγκατασταθώση αυτοί  ο Νικόλαος Παπαλέξης δι’ εαυτόν καί ως πληρεξούσιος της Καλιρρόης χήρας Αλεξίου Παπαλέξη ως επιτρόπου των προαναφερθέντων τέκνων της και ο Γεώργιος Καρυτινός ως επίτροπος των μνημονευθέντων ανηλίκων τέκνων του Π. Παπαλέξη  αποδέχονται την αναγνώρισιν της κυριότητας αυτών ταύτης παραλαμβάνουσι την κατοχήν των ειρημένων δασών και δένδρων και επιφυλάσσονται να εγκατασταθώσι νομίμως εις την φυσικήν κατοχήν των ειρημένων κτημάτων  παραιτούμενοι δε πάσης κατά του δημοσίου περί αποδόσεως εισοδημάτων και εξόδων αξιώσεών των, αναλαμβάνουσι την υποχρέωσιν να πληρώσωσι προς το δημόσιον δια τα μέχρι τούδε υπ’ αυτού δαπανηθέντα δικαστικά έξοδα δραχμάς πέντε χιλιάδας (αριθ. 5.000) εις δέκα ίσας δόσεις καταβάλλοντες ανά παν έτος και κατά πάσαν πρώτην Σεπτεμβρίου ανά πεντακοσίας δραχμάς μέχρις εξοφλήσεως,  η πληρωμή δε της πρώτης δόσεως γενήσεται την πρώτην Σεπτεμβρίου ενεστώτος έτους, της δευτέρας την πρώτην Σεπτεμβρίου 1889 ογδοηκοστού εννάτου έτους και ούτω καθ’ εξής.  Υπό τας ειρημένας συνθήκας καταργείται η μεταξύ του Δημησίου και των κληρονόμων Παπαλέξη μνημονευομένη ανωτέρω δίκη, συνεπεία της από πέμπτης Νοεμβρίου 1864 εξηκοστού τετάρτου έτους αγωγής του Αναστασίου Παπαλέξη γεννηθείσα.  Η αξία των ανωτέρω αναφερομένων δασών και δένδρων ορίσθη διά τον κανονισμόν του χαρτοσήμου εις δραχμάς δέκα χιλιάδας. Τα ανωτέρω πάντα συνομολόγησαν και παρεδέχθησαν άπαντες οι συμβαλλόμενοι. Διά το υπερβάλλον τέλος χαρτοσήμου εξεδόθη το υπ’ αριθμόν 824 διπλώτυπον εισπράξεως του Β. Κεντρικοῦ υποταμίου εκ δραχμών τριάκοντα και 5 % προσαρτηθέντι τούτου εν τω παρόντι.  Πρός συμπλήρωσιν δε του παρόντος χαρτοσήμου προσετέθη ανάλογος ένσημος χάρτης εκ δραχμών πέντε.  Πρός βεβαίωσιν τουτων συνετάχθη το παρόν όπερ αναγνωσθέν ευκρινώς προς τους συμβαλλομένους προς ούς υπέμνησα τον περί Μεταγραφής Νόμον,  και τους μάρτυρας, υπεγράφη παρ’ απάντων και εμού —.

      Μάρτυρες:  Ν. Ράδος    Σ.  Κανάτος .—

      Οι  Συμβαλλόμενοι:   Μ. Ράλλης,    Γ. Δ. Καρυτινός,  Ν. Παπαλέξης.

      Ο  Συμβολαιογράφος  Αθηνών   (Τ.Σ.)  Γ. Μπαρκάς

Μετεγράφη  εν Αγουλινίτζη  τη 22 Σβρίου του Χιλιοστού οκτακοσιοστού ογδοηκοστού ογδόου  1888  έτους.—

      Ο  επί των μεταγραφών Ειρηνοδίκης

                 (Τ.Σ)  Ο.  Μποσίκης

Αντίγραφον εκ του τόμου δεκάτου τρίτου και αύξοντα αριθμόν  εικοστού τρίτου, του Βιβλίου

Μεταγραφών  του Δήμου  Σκιλλοῦντος.

      Ο Μεταγραφοφύλαξ – Συμβολαιογράφος Κρεσταίνης

                 Κρέσταινα  30  Νβρίου  1924.

                           Ι.  Βούλγαρης

(Τ.Σ) Ιωάννης Γρ. Βούλγαρης - Συμβολαιογράφος Κρεσταίνων *

=============================================================
 
Σελίδες εγγράφου έξι (6)

Σελίς 1

Σελίς 2

Σελίς 3

Σελίς 4

Σελίς 5

Σελίς 6            

Παρατηρήσεις:

Παρατηρούμε ότι η οικογένεια Παπαλέξη κατείχε μεταξύ πολλών άλλων τσιφλικιών και τα χωριά Κρέσταινα και Γκρέκα. Κατά τη τουρκοκρατία η Κρέσταινα αναφέρεται ως ιδιόκτητη των Αναγνώστη Δεληγιάννη και Αναστ. Παπαλέξη. Φαίνεται ότι Παπαλέξης αγόρασε το μερίδιο του Δεληγιάννη. Δηλώνεται επίσης ότι ολόκληρη η αγροτική περιοχή εντός των ορίων των χωριών αυτών ανήκει στην οικογένεια.  Τα όρια των κοινοτήτων, που αποτελούσαν τους δήμους, είχαν καθορισθεί στη χώρα μας από τη δεκαετία του 1830, μετά από συμφωνία επιτροπών εκλεκτών κατοίκων των τοπικών δήμων και του δημοσίου. Πιστεύω ότι την ίδια εποχή πρέπει να ορίστηκαν και τα όρια των ανωτέρω κοινοτήτων των Δήμων Βώλακος (έδρα  Αγουλινίτσα) και Σκιλλούντος (έδρα Κρέσταινα). 

Το έτος 1864, ο Αναστάσιος, ήγειρε αγωγή κατά του δημοσίου, ζητώντας να αναγνωριστούν στην ιδιοκτησία του, τα δάση και οι συστάδες των δένδρων του δημοσίου, που βρίσκονταν εντός των ιδιόκτητων τσιφλικιών του, Κρέσταινας και Γκρέκα.

Σύμφωνα με την συμβιβαστική παρούσα απόφαση, φαίνεται ότι το δικαίωμα του Παπαλέξη προέρχεται από τουρκοκρατία και ότι δεν υπήρχε κάποιος πρόσφατος νόμος, περί «αναγκαστικής απαλλοτρίωσης», διαφορετικά το δημόσιο, δεν θα του παραχωρούσε τα δάση.

Πάντως είναι παράδοξο, ότι μετά από 36 χρόνια (δημιουργία του Ελληνικού κράτους το 1828) ζητά ο Παπαλέξης την ιδιοκτησία του, την οποία τελικά έλαβαν οι απόγονοί του το 1887, δηλ. μετά από 23 χρόνια, από την αγωγή και 59 χρόνια από τη πραγματική απαίτηση του 1828, και τούτο με συμβιβασμό, ο οποίος συνίσταται στη πληρωμή των δικαστικών εξόδων τα οποία ανέρχονται σε 5.000 δρχ. (ποσό αρκετά μεγάλο) αλλά συμφέρον δια τον Παπαλέξη διότι ελάμβανε δάση συμβατικής αξίας 10.000 δρχ.     

Θεωρητικά ο Παπαλέξης θα έπρεπε να είχε ζητήσει και την αποζημίωση χρήσης των δασών από το δημόσιο και τούτο από το έτος 1828, αλλά αυτό δεν καταγράφεται στο παρόν έγγραφο, έτσι δεν είμαστε βέβαιοι. 

Ως υπόθεση καταγράφω ότι η ευνοϊκή για τους Παπαλεξαίους απόφαση, μάλλον οφείλεται και στη «βοήθεια» κάποιων υψηλά ιστάμενων προσώπων, πιθανότατα συγγενών, κατά τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, δεδομένου ότι οι γιοί του Αναστασίου εκλέχθηκαν βουλευτές, ο μεν Αλέξιος το 1869, ο δε Παναγιώτης το 1874, αλλά και αυτών την έδρα «κληρονόμησε» ο Νικόλαος εκλεγόμενος από το 1887 μέχρι το 1910 αρκετές φορές.    

Υποσημειώσεις:

1.  Οδός Πλούτωνος: Ήταν στην Ενορία της Αγίας Ειρήνης, στην Αρχαία Αγορά.

2.  Νικόλαος Ράδος:  Δικηγόρος Αθηνών. Γιος του Κωνσταντίνου Ράδου, φιλικού, επαναστάτη. Ο Νικόλαος Ράδος είχε γιο Κωνσταντίνο (1861-1931) που σπούδασε νομικά και ιστορία στο Πανεπιστήνιο των Αθηνών και Παρισίων.

3.  Μιλτιάδης Ράλλης: Νομικός Σύμβουλος και πληρεξούσιος του Υπουργού επί των Οικονομικών (Χαριλάου Τρικούπη).  Κατάγεται από τη μεγάλη οικογένεια της Χίου, εμπόρων και πολιτικών. Οι Ράλληδες των Αθηνών ανέδειξαν τρεις πρωθυπουργούς και αρκετούς στρατιωτικούς και δικηγόρους. Ο Μιλτιάδης υπήρξε δικαστικός. Είχε γιο Κωνσταντίνο (1867-1942) θεολόγο, νομικό και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Ο γνωστός Ιωάννης Ράλλης διορισμένος Πρωθυπουργός των Γερμανών, ήταν ανεψιός του Μιλτιάδη.

4.  Υπουργός επί των Οικονομικών:  Ήταν ο ίδιος ο Πρωθυπουργός Χαρίλαος Τρικούπης, από την έναρξη της 5^ης κατά σειρά κυβερνήσεώς του  9.5.1886, μέχρι το τέλος  24.10.1890.  

5.  Νικόλαος Παπαλέξης:  Αναφέρεται ως Κτηματίας, που για την εποχή είχε την έννοια του μεγαλοκτηματία ιδιοκτήτη (τους μικροϊδιοκτήτες κτηματίες ονόμαζαν «αγροτοκτηματίες» και τους άκληρους «αγρότες» ή «εργάτες»). Ήταν τρίτος κατά σειρά γιος του αρχικού ενάγοντα Αναστασίου. Εκλέχθηκε βουλευτής τα έτη 1887, 1892, 1902, 1905 και 1910. Διετέλεσε και Αντιπρόεδρος Βουλής Τρικουπικός. Παράδοξο το ότι δεν αναφέρει την ιδιότητα του βουλευτή. Ορφάνεψε μικρός και μεγάλωσε κοντά στη νύφη του Καλλιρρόη (χήρα του αδελφού του Αλεξίου), ή οποία τον είχε ως παιδί της. Το 1924 ήταν εν ζωή.
Αναφέρεται επίσης ως κάτοικος Ανδρίτσαινας, διαμένοντας προσωρινά στην Αθήνα. Σύντομα ο Νικόλαος μετακόμισε μόνιμα στην Αθήνα, επισκεπτόμενος τακτικά τη Κρέσταινα. Στο Μητρώο Αρρένων του Δήμου Ανδρίτσαινας του έτους 1894, δεν υπάρχει εγγεγραμμένος Παπαλέξης πλέον.   
Αυτός έκτισε το 1891, με σχέδιο του Τσίλερ, τη λεγόμενη σήμερα «Βίλα Παπαλέξη» κατ’ άλλους «η Βαστίλη της Κρέσταινας». Το Μάιο του 1896 φιλοξένησε στη βίλα του το Γάλλο φιλέλληνα και αρχαιολάτρη πρωθυπουργό Ζωρζ Κλεμανσώ, που περιόδευε και επισκέφτηκε το Ναό του Επικούρειου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας.

6.  Καλλιρρόη χήρα Αλεξίου Παπαλέξη: Η Καλλιρρόη ήταν το γένος Περωτή από τη Μάνη. Κατοικούσε στην Ανδρίτσαινα μέχρι περίπου το 1890 και μετά μάλλον στη Κρέσταινα. Ο σύζυγός της Αλέξης, γιος του Αναστασίου, βουλευτής το 1869, πέθανε το 1871 στο Ναυάγιο του ατμόπλοιου «ΕΥΝΟΜΙΑ» επιστρέφοντας από Αθήνα προς στη τη πατρίδα του Ανδρίτσαινα, στο ταξίδι Πειραιά – Ναύπλιο και στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ύδρας και Δοκού. Περί του ναυαγίου διαβάζεται στο κάτωθι σύνδεσμο, όπου αναφέρεται η πιθανότερη αιτία του ναυαγίου και όχι όπως αυτή παραδίδεται από στόμα σε στόμα στους κατοίκους της περιοχής. 
Η Καλλιρρόη μετά το θάνατο του συζύγου της διηύθυνε τα περισσότερα από τα απέραντα κτήματα (που κληρονομήθηκαν από το πεθερό της Αναστάσιο, προερχόμενα από τον Παπαλέξη, μωραγιάν και βεκίλη του Μωριά στη Κωνσταντινούπολη (ας τον πούμε Βουλευτή ή Υπουργό Πελοποννήσου), που μαρτύρησε στη Τρίπολη το 1821, διότι είχε αναλάβει και το μερίδιο του κουνιάδου της Νικολάου ως ανήλικου το 1871. Η Καλλιρρόη πρέπει να ήταν πολύ ικανή και δραστήρια γυναίκα, διότι από την Ανδρίτσαινα, διαχειριζόταν μεγάλη περιουσία. Στην Επαρχία Ολυμπίας, όλοι μιλούν για το Τραγούδι της Παπαλέξαινας, λέγοντας μου την επωδό: «Παπαλέξαινα – Παπλέξαινα, εκάει ο Παπαλέξης σε κλαιν τα Κρέσταινα».  Περί του τραγουδιού διαβάζετε στο σύνδεσμο.
Τα τρία παιδιά της Καλλιρρόης:
α) Γεώργιος. Το 1892 ήταν Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής Αθηνών.
β) Αναστάσιος. Το 1892 ήταν τελειόφοιτος της Νομικής και αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και
γ)  Ελένη. Παντρεύτηκε στη Τρίπολη τον Ηλία Διαμ. Χτζησαράντο (1860 – 1912) δικηγόρο και πολιτευτή, με τον οποίο απέκτησαν πέντε παιδιά : 1) Διαμαντή (1899 – 1056) ιατρό.  2) Αλέκο, δικηγόρο μετά πρωτοδίκη.  3) Χαρίλαο, καθηγητή Ζωολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών.  4) Κλειώ, η οποία έζησε στην Αθήνα και  5) Καλλιρρόη. Η Ελένη Παπαλέξη – Χατζησαράντου πέθανε το 1914. 
(Από ανεπιβεβαίωτη πληροφορία και τα τρία παιδιά της Καλλιρρόης Παπαλέξη πέθαναν με κακό τρόπο, ίσως πρόωρα? Ίσως κακές φήμες?)

7.  Τζαννέτος Νικόλαος του Ιωάννου, Συμβολαιογράφος Ανδρίτσαινας: Ο παππούς του Νικόλαος, από την Ανδρίτσαινα, υπήρξε προεστός και μέλος της πρώτης εφορείας της Επαρχίας Ολυμπίας, μετά μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας, πληρεξούσιος στη Συνέλευση του Άστρους, και βουλευτής σε τρεις περιόδους. Ο πατέρας του Ιωάννης έλαβε ενεργό μέρος στην επανάσταση και πολέμησε στη Καρύταινα, Λάλα, Τρίπολη και αλλού.
Ο Νικόλαος Τζαννέτος γεννήθηκε το 1836, είχε σύζυγο τη Βασιλική γεννηθείσα το 1855, με την οποία απέκτησαν τον Παναγιώτη, γεν. το 1877, τον Αντώνιο, γεν. το 1885 και την Αγγελική, γεν. το 1893.

8.  Γεώργιος Δ. Καρυτινός Αρειοπαγίτης: Δεν γνωρίζω περί αυτού, προς τούτο ζητώ ευγενικά τη βοήθεια των αναγνωστών.

9.   . . του αποβιώσαντος Παναγιώτου Παπαλέξη τέκνων Αικατερίνης και Δημητρίου: Ο Παναγιώτης ήταν δεύτερος κατά σειρά γιος του Αναστασίου και ο πρώτος που εγκαταστάθηκε στη Κρέσταινα διαμένοντας στο κέντρο του χωριού. Εξελέγη βουλευτής το 1874, και απεβίωσε πρόωρα το 1884 ή λίγο πρίν. Παιδιά του Παναγιώτη:
α) Αικατερίνη: Γεννήθηκε περί το 1860 με 65, και παντρεύτηκε τον Στύλπωνα Ιωαννίδη, ο οποίος είχε ήδη αποβιώσει το 1925. Περί του Στύλπωνος Ιωαννίδη δεν είμαι βέβαιος αν πρόκειται για το δικηγόρο και συγγραφέα του βιβλίου «Το δίκαιον κατά τους προϊστορικούς χρόνους» έκδοσης «Παρνασσός».
β) Δημήτριος: Στα έγγραφα του παρόντος Αρχείου αναφέρεται το έτος 1884 ως ανήλικος κάτοικος Αθηνών, επίσης ανήλικος το 1892, και το 1925 ως κτηματίας κάτοικος Αθηνών.       

9.  Ἀναστάσιος Παπαλέξης: Περί του Αναστασίου, Βλ. και έγγραφο Αρχείου Παπαλέξη: 24.9.1853 Συμβιβασμός με Πασχαλίγκο.  Παρατηρούμε ότι ο Αναστάσιος, πριν εγείρει την αγωγή κατά του δημοσίου, την 5^ην Νοεμβρίου του 1864, είχε υποβάλει και αίτηση θεραπείας προς το δημόσιο. Αυτό δηλώνει ότι ήταν δημόσιος υπάλληλος. Επίσης, ότι απεβίωσε διαρκούσης της δίκης, πιθανότατα δηλαδή το 1895,  και από αιτία σχετική με τη θεραπεία του.

10.   «. . διασκέματος και γνωμοδοτήσεως του συγκενιακού συμβουλίου»: Το επίσημο διάσκεμμα (=σύσκεψη) του οικογενειακού συμβουλίου, αποτελείται από το διορισμένο επίτροπο – κηδεμόνα , το παρεπίτροπο των ανήλικων τέκνων (εγγράμματων πλησιέστερων συγγενών) και τυχόν άλλων συγγενών ή οικογενειακών φίλων. Συντάσσεται από συμβολαιογράφο ή το τοπικό δικαστή, επί παρουσία μαρτύρων. Το υπέρτατο κριτήριο της απόφασης είναι πάντα «ότι συμφέρει διά τα ανήλικα».

11.  Παρατηρούμε ότι δεν αναγράφεται η Νότια πλευρά για το χωριό Γκρέκα, ίσως επειδή αυτή η πλευρά ανήκει στην αδελφή του Αναστασίου, ως προίκα στο γάμο με τον Ζαχαρία Πασχαλίγκο. (Βλ. έγγραφο 24.9.1859 Συμβιβασμός με Πασχαλίγκο).  

Χωριά με τα οποία συνόρευαν:

Μούνδριζα: Μετονομάστηκε το 1927 σε Γρύλλος. Το όνομα με την Αλβανική κατάληξη «-ζα» σημαίνει Βρυσούλα. Το έλεγαν και Μουντράζα. Κατά τη τουρκοκρατία το χωριό ήταν του Μουσταφά Αγά Αρναούτογλου.

Λαδικού:  Μετονομάστηκε το Λαδικό.

Αλητσελμπή: Μετονομάστηκε το  Άνω Σαμικό

Ρίσοβο: Μετονομάστηκε το 1927 σε Κρουνοί.

Επάνω και Κάτω Μακρύσια:

Πλατιάνα: Δήμου Αλιφείρας

Μπρουμάζι: Μετονομάστηκε το 1927 σε Διάσελλα.   

Σμέρνα: Δήμου Αρήνης με έδρα τη Ζαχάρω.

Ζωνάτου: Δεν διαθέτω στοιχεία. Ίσως μικρός οικισμός πλησίον μεγαλύτερου;

 =============================================================

Πρόσθετες πληροφορίες ή διορθώσεις επί των παρατηρήσεων είναι ευπρόσδεκτες από κάθε αναγνώστη προς το γράφοντα.  


Νίκος Κουμπέτσος, Ξυλόκαστρο.
E-mail: This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it  

==============================================================
Arcadians
Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010