Ο πασπαρτού της «πράσινης μηχανής»

Η ευχάριστη προσωπικότητα του κ. Κώστα Γείτονα, ο φιλικός τόνος της φωνής του και οι μικρές σωματικές διαστάσεις του δεν προδίδουν σε καμία περίπτωση ότι ο πρώην υπουργός και βουλευτής της Β΄ Αθηνών από το 1989 ανήκει στο «βαθύ ΠαΣοΚ» και συγκεκριμένα στο ολιγάριθμο τάγμα εκείνων που μόχθησαν από την πρώτη ημέρα των τελευταίων 35 χρόνων για να απλώσει το Κίνημα ρίζες στην κοινωνία και να οικοδομήσει κέντρα επιρροής σε νευραλγικούς επαγγελματικούς χώρους. «Ο Γείτονας ήταν μηχανικάρας, ισχυρός στο λόμπι του ΤΕΕ» λέει συνάδελφός του πρώην υπουργός, με γνώση των πράσινων μυστηρίων της δεκαετίας του ΄70, «και μάλιστα σε μια εποχή όπου το ΤΕΕ ήταν πανίσχυρο».

Πράγματι, ο πολιτικός μηχανικός κ. Γείτονας δέσποζε στο Τεχνικό Επιμελητήριο τη δεκαετία του ΄70, άσχετα εάν οι πολλοί τον γνώρισαν αργότερα ως υπουργό και έναν εκ των ισχυρών υπαρχηγών της δραστήριας ομάδας των «γεννηματικών», μαζί με τον κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου, τον κ. Χρ. Πολυζωγόπουλο και άλλους «συνδικαλιστές - πολυεργαλεία». Μάλιστα, σύμφωνα με τον μύθο, είναι ο κ. Γείτονας εκείνος που σύστησε τον επίσης μηχανικό Γιώργο Γεννηματά στον Ανδρέα Παπανδρέου στα μέσα της δεκαετίας του ΄70. Ο κ. Γείτονας είναι επίσης εκείνος που, σύμφωνα με έναν άλλο, νεότερο, μύθο, έπεισε την κυρία Φώφη Γεννηματά να αποδεχθεί την πρόταση του κ. Κώστα Σημίτη και να τεθεί επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο της υπερνομαρχίας Αθηνών Πειραιώς στις εξαιρετικά δύσκολες για το ΠαΣοΚ δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του 2002. Η Φώφη, με προίκα το βαρύτερο επώνυμο του ΠαΣοΚ έπειτα από εκείνο των Παπανδρέου και σύμβουλο σε όλα τον κ. Γείτονα, «ξελάσπωσε» το ΠαΣοΚ, και μάλιστα δύο φορές, αφού επανέλαβε τον άθλο και στις εξίσου δύσκολες για το κόμμα εκλογές του 2006.

Ο κ. Κ. Γείτονας, ο οποίος ως φοιτητής συμμετείχε στη Νεολαία της Ενωσης Κέντρου και ως νέος επαγγελματίας έστηνε κατά καιρούς «κρυφά σχολειά» μηχανικών με αντιχουντικές διαθέσεις, εμφανίστηκε κάτω από τον ήλιο της «Αλλαγής» του 1981 ως γενικός γραμματέας στο υπουργείο Δημοσίων Έργων επί υπουργίας του κ. Ακη Τσοχατζόπουλου. Μετά το 1985 αναβαθμίστηκε σε υφυπουργό ΠΕΧΩΔΕ, ενώ μεταξύ 1986 και 1989 έγινε αναπληρωτής γενικός διευθυντής στο Πολιτικό Γραφείο του πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, θέση που ανέλαβε τόσο ως δοκιμασμένος κομματικός παράγων όσο και ως μάτι, αφτί και «πρεσβευτής» του Γεννηματά στο κέντρο της πράσινης εξουσίας.

Στα χρόνια της διακυβέρνησης Μητσοτάκη ο κ. Γείτονας διατηρούσε ετοιμοπόλεμο τον πανελλαδικό μηχανισμό των «γεννηματικών» για να εγγυηθεί τη διαδοχή του Ανδρέα από τον «άνθρωπο που έχτισε το ΕΣΥ», αλλά το τέλος του δεύτερου, που ήλθε νωρίτερα από εκείνο του πρώτου, οδήγησε τους «γεννηματικούς» να συνταχθούν με τους εκσυγχρονιστές του κ. Σημίτη έπειτα από, όπως διαβεβαιώνουν οι γνωρίζοντες, τη ρητή εντολή του ίδιου του Γεννηματά το 1994, λίγο καιρό πριν από το τέλος του. Η παλινόρθωση του ΠαΣοΚ το 1993 οδήγησε τον κ. Γείτονα σε θέσεις, διαδοχικά, υφυπουργού Δημόσιας Τάξης, αναπληρωτή υπουργού ΠΕΧΩΔΕ, υπουργού Δημόσιας Τάξης και υπουργού Υγείας και Πρόνοιας. Πουθενά δεν έλαμψε, αλλά παντού οι επιδόσεις του ήταν αξιοπρεπείς. Μετά το 2000 και ως το 2004 ανέλαβε τη θέση του Α΄ αντιπροέδρου της Βουλής. Επειτα από μια τέτοια διαδρομή η τοποθέτησή του ως υπευθύνου Οικονομικών του κόμματος μετά το συνέδριο του 2001, θέση στην οποία παρέμεινε ως το συνέδριο του 2005, δεν ξένισε κανέναν και έγινε αποδεκτή από «σημιτικούς», «ακικούς» και αργότερα από τον κ. Γ. Παπανδρέου ως κάτι αυτονόητο. Εβδομήντα ετών σήμερα, ο βετεράνος κ. Γείτονας αντιμετωπίζει με την αναμενόμενη ψυχραιμία τη «δίνη Siemens», διαπιστώνοντας άλλωστε, ίσως ακόμη και με μια ελαφρά συγκίνηση λόγω ηλικίας, ότι το «όλον ΠαΣοΚ» ύψωσε ακαριαία τοίχος προστασίας για τον πολιτικό μηχανικό ο οποίος τα τελευταία 35 χρόνια αναδείχθηκε ως ένας από τους πιο έντιμους, έμπειρους και έμπιστους «μηχανικούς της πολιτικής».

Αναδημοσίευση από το «Βήμα της Κυριακής» 15 Αυγούστου 2009

Arcadians
16 Αυγούστου 2009