Γεώργιος Λεβέντης

Στο Κορακοβούνι Κυνουρίας, στη μικρή πλατεία του Αγίου Βασιλείου, ορθώνεται υπερήφανα και η προτομή ενός άξιου τέκνου του, του Γεωργίου Λεβέντη, του Φιλικού, όπως αναγράφεται στη βάση της. Λίγα γνωρίζουμε για το σπουδαίο αυτόν πρόγονό μας. Και επιβάλλεται, πράγματι, ως χρέος να αναζητηθεί το αρχείο του και να εκπονηθεί μια εμπεριστατωμένη μελέτη του έργου και της προσφοράς του. Όσο για την ίδια την προτομή, η οποία είναι σχεδόν κρυμμένη και αρκετά παραμελημένη, καλό θα ήταν να προβληθεί και να συντηρηθεί, και προς τιμήν του Γ. Λεβέντη για τη μεγάλη και ανιδιοτελή προσφορά του στην πατρίδα, αλλά και προς ενημέρωση των επισκεπτών και των εντοπίων για την ιστορία του τόπου.

Ο Γ. Λεβέντης γεννήθηκε το 1790 στο Κορακοβούνι. Έμαθε τα πρώτα γράμματα στην Ύδρα, ενώ το 1805 συνέχισε τις σπουδές του στο Ιάσιο, κοντά σε κάποιον θείο του. Το 1812 διορίστηκε διερμηνέας στα ρωσικά Προξενεία του Ιασίου και του Βουκουρεστίου και το 1817 προήχθη σε Γενικό Πρόξενο της Ρωσίας στη Μολδαβία. Με τη μεγάλη περιουσία που απέκτησε έκανε πολλές δωρεές και αγαθοεργίες, αλλά κυρίως διέθετε μεγάλα χρηματικά ποσά για την εκπαίδευση των Ελληνόπουλων, όχι μόνο στις Σχολές του Βουκουρεστίου, αλλά και στα Πανεπιστήμια της Ιταλίας και της Γαλλίας.

Μυήθηκε από τους πρώτους στη Φιλική Εταιρεία, το 1817, από τον Νικόλαο Γαλάτη, καθώς εκτιμήθηκαν ιδιαίτερα τα προσόντα του και πρωτίστως ο χαρακτήρας και η εντιμότητά του. Ήταν από τα πιο σημαντικά και εξέχοντα μέλη της Φιλικής Εταιρείας. Έχοντας ως βασικό στόχο μια παμβαλκανική εξέγερση υπέρ των Ελλήνων, συνεργάστηκε με Σέρβους και Βούλγαρους πολιτικούς και στρατιωτικούς ηγέτες και τους μύησε στη Φιλική Ετιαρεία. Συγκρότησε, επίσης, δίπλα του μια ισχυρή ομάδα από πλούσιους και μορφωμένους Έλληνες, μυώντας δεκάδες στην Φιλική Εταιρεία και δημιουργώντας έτσι ένα δυναμικό αγωνιστικό πυρήνα. Συνέχισε να προσφέρει από την περιουσία του για την προετοιμασία του Αγώνα, για τις μετακινήσεις των Φιλικών, αλλά και για δωροδοκίες των Τουρκικών αρχών. Με το κύρος του βοήθησε πολλές φορές στο να αρθούν εσωτερικά εμπόδια που ταλάνιζαν την Εταιρεία και έθεταν σε κίνδυνο τον Αγώνα, καταπαύοντας και τις διχόνοιες μεταξύ μεγάλων οικογενειών και σημαινόντων Φιλικών. Με τη δολοφονία του Σέρβου ηγέτη Καραγιώργη, τον οποίο ο Λεβέντης είχε μυήσει και εφοδιάσει με χρήματα για να ξεσηκώσει τους Σέρβους, το σχέδιο της μεγάλης εξέγερσης φάνηκε προσωρινά να ναυαγεί.

Μετά την απελευθέρωση παραιτήθηκε από τη θέση του Ρώσου Προξένου και επέστρεψε στην πατρίδα. Στάλθηκε ως πληρεξούσιος της Κυνουρίας στη Συνέλευση του 1832, κατά την οποία επικυρώθηκε η εκλογή του Όθωνα ως Βασιλέα της Ελλάδας.

Το 1837 διορίστηκε Πρόξενος στην Κωνσταντινούπολη και αργότερα στη Μολδοβλαχία αλλά λόγω διαφωνιών με τον Όθωνα και άλλων προβλημάτων, τελικά, δε μετέβη.

Εξαιτίας διαφόρων ατυχιών, αλλά και της συνεχιζόμενης αφειδούς προσφοράς του, περιήλθε σε οικονομικό αδιέξοδο, σε σημείο που να μην μπορεί να συντηρήσει την οικογένειά του και τα επτά παιδιά του, ώστε τελικά να πεθάνει πάμπτωχος.

Μερικά χρόνια μετά το θάνατό του, η κόρη του δημοσίευσε στην εβδομαδιαία εφημερίδα της Τεργέστης «Κλειώ» κάποιες αυτοβιογραφικές σημειώσεις του.

Σμαράγδη Ι. Αρβανίτη
Ιστορικός - Αρχαιολόγος