Χα!! Και τώρα τι? Το 39 ή το 37? Ιδού το μέγα δίλλημα που βασανίζει τις μέρες αυτές τα Αρκαδικά υψίπεδα. Το 15, το 5, το 4, τι θα κάνουν? Προβλήματα……..

Είναι και αυτός ο εκλογικός νόμος, δίκαιος, κυρίως. Τα μισά του εκατό έγιναν 42, τα παίρνεις και κάνεις κουμάντο, υπό την σκιά κάποιας σημαίας. Και οι άλλοι? Δεν έχουν λόγο οι άλλοι? Δεν έχουν δικαιώματα? Ποιος λογαριάζει τους άλλους? Το παιχνίδι γενικώς, έγινε κανόνας να παίζεται από δύο.

Οι δύο λοιπόν, ο νέος που είναι ωραίος, ο παλιός όμως είναι αλλιώς. Καραβάνα γερή, νικητής σε αρκετές αναμετρήσεις, κυνηγός έμπειρος. Πολλοί μιλάνε για ντέρμπυ. Σιγά, περίπατο θα κάνει ο παλιός. Ξέρει καλά τα κατατόπια, τις λακούβες τις αποφεύγει. Τόσες από δαύτες έχει η Αρκαδία, τις αποφεύγει με μαεστρία.

Κυριακή κοντή γιορτή, που λέει και ο λαός. Όμως, όπως ακούγεται έντονα, ο λαός δεν χαραμίζει δεύτερο Σαββατοκύριακο για τον ωραίο και τον παλιό. Και πολύ καλά κάνει. Ανάμεσα σε μια βόλτα στα βουνά και στα λαγκάδια μας και στο εκλογικό τμήμα, ο λαός επιλέγει την επαφή με την φύση.

Οι νόμοι της φύσης είναι δίκαιοι, όχι σαν τον εκλογικό νόμο του 42%, που από λάθος, έβγαλε νέο παίκτη στην επιφάνεια για τα επόμενα χρόνια. Ο νέος κινείται διαφορετικά, έχει το μερίδιο του 15% και βάζει γερά θεμέλια για το μέλλον.

Τέλος πάντων, την Κυριακή στις 22 Οκτωβρίου 2006, ο παλιός θα πάρει την εντολή. Το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών θα ακολουθήσει αμέσως μετά από τους χαμένους. Όπως γίνεται πάντα. Όπως, σε κάθε νομαρχιακή αναμέτρηση, βιώνουμε τα ίδια πράγματα. Αλλάξτε βρέ παιδιά και λίγο. Γίναμε ειδικοί χωρίς να είμαστε, χωρίς να το επιδιώκουμε. Μας κουράσατε γενικώς.

Και βέβαια, για την Αρκαδία που ρημάζει, ούτε λόγος. Έζησε τόσους αιώνες δίχως οράματα και προγράμματα, δίχως κόμματα και κομματικές οργανώσεις, δίχως φορείς που πασχίζουν, δίχως εκλογικούς νόμους της συμφοράς.

Όταν η λέξη «όραμα» ακούγεται από ένα στόμα, κάποιο δέντρο θα πέσει στον Πάρνωνα ή στο Μαίναλο……….

19-10-2006