|
Οι δεσμοί αυτοί είναι ιστορικοί, είναι πνευματικοί, και είναι ακόμη συναισθηματικοί.
Προϊστορικοί είναι οι δεσμοί της Αρκαδίας με την Κύπρο και χρονολογούνται από τον 12ον π.χ αιώνα, όταν οι πρώτοι άποικοι της νήσου ήσαν οι Αρκάδες. Δύο αρχαίοι ιστορικοί ο Ηρόδοτος και ο Παυσανίας αναφέρουν το γεγονός.
Κατά ταύτα, η εγκατάστασις των Αρκάδων αποίκων εις την Κύπρον έγινε πρό της καθόδου των Δωριέων εις την Πελοπόννησον, μάλιστα δε προηγήθησαν ούτοι και αυτών των Αιολικών και Ιωνικών αποικιών, αι οποίαι κατέκτησαν αργότερα τα παράλια της Μ. Ασίας.
Από την ανάγνωσιν των Κυπριακών επιγραφών και εκ της συγκριτικής μελέτης τούτων υπό ειδικών γλωσσολόγων, κατεδείχθη η συγγένεια και επεβεβαιώθη η μεγίστη ομοιότης της αρχαίας Κυπριακής Διαλέκτου με την αρχαίαν Αρκαδικήν Διάλεκτον.
Οι τάφοι των βασιλέων – διαδόχων του Αγαπήνορος, που υπάρχουν στις εκτεταμένες νεκροπόλεις βορείως της σημερινής πόλεως, συνθέτουν τους συναισθηματικούς δεσμούς της Αρκαδίας με την νήσον Κύπρον και που έρχεται να επιβεβαιώση η κόρη του Αγαπήνορος Λαοδίκη με την επιγραφήν στο πέπλο που έστειλε για αφιέρωμα στην Αλέα Αθηνά της Τεγέας.
Η πνευματική κληρονομιά των αρχαίων προγόνων μας Αρκάδων, με την οποία ησθάνθησαν την χαράν της κοινωνικής ζωής, και πρό παντός η αφοσίωσίς των με ενθουσιασμό εις την μουσικήν, την ποίησιν και την ορχηστρικήν κρατεί σχεδόν την συμβολικήν της σημασίαν ανάμεσα στους αιώνας και διατηρεί ακόμη και σήμερα μεταξύ των το αρχαϊκό ύφος, αρμονικό σύμβολο ενός αιώνιου ειδυλλίου.
Ηλίας Μαριολόπουλος – Ακαδημαϊκός
|
