WELCOME

Μωρή κοντή κοντακιανή σαν την τριανταφιλλίτσα
έχεις δυό μάτια όμορφα, αμάν σαν την ελίτσα
κι αν τα 'χεις κόρη έχε τα, απ' το Θεό ειν' η χάρη
που σου 'δωσε την λεβεντιά και την κρατείς καμάρι
Εχθές προχθές επέρασα από τη γειτονιά σου
κι εγώ σε καλημέρισα και μου πες τ' ονομά σου
Δεν το 'ξερα λεβέντη μου πως ήταν η αφεντιά σου
να πεταχτώ σαν πέρδικα, να 'ρθω στην αγκαλιά σου

Ισότητες... Print

Είναι μετέωρες
αυτές οι Πηνελόπες!
Και οργισμένες!
Και άκαμπτες...
Μορφές σε θρήνο επικό
Γλυπτά θρυμματισμένα
Κομμάτια έρημα
από αρχαίες μετώπες...

Είναι γυναίκες
που δε βρήκανε νησί
Δεν νοσταλγούν
στην άδεια προκυμαία
Από λιμάνι, σε λιμάνι
κυνηγούν
τα ίχνη του Οδυσσέα...

Είναι μετέωρες
αυτές οι Πηνελόπες!

Αυτές οι Ρήγισσες
δεν είδανε το θρόνο
κανένας δεν τους είπε για τη στέψη
μπολιάστηκαν με μια χυδαία σκέψη:
ότι γι’ αυτές,
στη μοιρασιά,
δεν περισσέψανε "Ιθάκες"...

Ελένη Παπαδοπούλου
Α' Πανελλήνιο Βραβείο Διαγωνισμού Ποίησης (Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος)

 

 

 
© 2024 Arcadians
Joomla! is Free Software released under the GNU General Public License.