Η κοιλάδα του Λούσιου έχει χαρακτηριστεί και αποτελεί ενιαίο αρχαιολογικό χώρο

Απόφαση Υπουργείου Πολιτισμού
Δ/νση Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών Μνημείων/ Τμήμα Βυζαντινών Χώρων

Θέμα : Χαρακτηρισμός κοιλάδας του ποταμού Λουσίου Αρκαδίας με τον μνημειακό της πλούτο ως ενιαίου αρχαιολογικού χώρου.

Απόφαση
Έχοντας υπόψη:
1^ον / Την Υ.Α ΥΠΠΟ/ΓΝΟΣ/49095/30.10.91 (ΦΕΚ 357/Β/28.11.91 και ΦΕΚ 17/Β/16.1.92) για μεταβίβαση αρμοδιοτήτων Υπουργού και δικαιώματος υπογραφής «με Εντολή Υπουργού» στους Γ. Γραμματέα, Ειδ. Γραμματέα, Προϊσταμένους Δ/νσεων, Τμημάτων και Γραφείων του ΥΠΠΟ.
2^ον / Τις διατάξεις του Κ.Ν 5351/32 «περί Αρχαιοτήτων» και του Ν. 1469/50 «περί προστασίας ειδικής κατηγορίας οικοδομημάτων και έργων τέχνης μεταγενεστέρων του 1830».
3^ον / Την ομόφωνη γνωμοδότηση του Τοπικού Συμβουλίου Μνημείων Ανατολικής Πελοποννήσου, όπως διατυπώθηκε στην αρ. 5/26.6.97 Πράξη του.

Αποφασίζουμε:
Χαρακτηρίζουμε την κοιλάδα του ποταμού Λούσιου νομού Αρκαδίας με τον μνημειακό πλούτο της ως ενιαίο αρχαιολογικό χώρο, όπως αυτός ορίζεται στα συνημμένα τοπογραφικά διαγράμματα σε κλίμακα 1: 5.000 με τις κορυφές της οριογραμμής από 1 (χ: 6845,72 γ: 25209,70) έως 115 (χ: 6595,10 γ: 25069,21), προκειμένου να διατηρηθεί η αυθεντικότητα του μνημειακού περιβάλλοντος του Λούσιου και να αναδειχθεί η ιδιαιτέρα πολιτισμική φυσιογνωμία του.

Στην κοιλάδα του Λούσιου ποταμού, σε ένα ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους φυσικό περιβάλλον, σώζονται πολυάριθμα θρησκευτικά μνημεία βυζαντινής και μεταβυζαντινής εποχής (ναοί, μονές, ασκηταριά, ερημητήρια), πλήθος κοσμικών κτισμάτων με εξέχουσες τις υδροκίνητες εγκαταστάσεις της προβιομηχανικής περιόδου (μύλοι, μπαρουτόμυλοι, νεροτριβές κτλ.) καθώς και μονοπάτια, καλντερίμια, βατόδρομοι και γεφύρια.

Από τις διατάξεις αυτής της απόφασης δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού.

Το παρόν να δημοσιευθεί στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Συνημμένα: 8 τοπογραφικά διαγράμματα.
Ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης Νίκος Ζίας.  

Η παραπάνω απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού με εντολή προς το Εθνικό Τυπογραφείο στις 08/08/1997. Έρχεται έπειτα από 9 χρόνια το νομαρχιακό συμβούλιο της Αρκαδίας και εγκρίνει (πλήν δύο φωτεινών εξαιρέσεων) την κατασκευή υδροηλεκτρικού έργου στον ποταμό Λούσιο (μεταξύ Δημητσάνας και Ζάτουνας). Στα πλαίσια πάντα της ανάπτυξης!!. Δεν αναφέρει όμως πουθενά το καλό νομαρχιακό συμβούλιο την έκταση της καταστροφής που θα φέρει ένα τέτοιο έργο στον πυρήνα  της κοιλάδας του Λούσιου. Δεν αναφέρει τις επιπτώσεις στο οικοσύστημα της περιοχής.

Στον Λούσιο είναι αντιπροσωπευτική η πανίδα και χλωρίδα ολόκληρης της Πελοποννήσου. Δεν είναι μόνο τα χιλιάδες είδη βοτάνων, αλλά και ο λύγκας, η βίδρα, ο αγριόχοιρος κτλ. Η καταστροφή από αυτό το «μικρό έργο» θα είναι τεράστια. Θα πληγεί σε πολύ μεγάλο βαθμό ο τουρισμός (οικολογικός ή θρησκευτικός). Με την ανθρώπινη παρέμβαση θα χάσει ο Λούσιος τη μοναδικότητά του και η μοναστική πολιτεία που όλοι την έχουν σαν σημείο αναφοράς, θα χάσει τη γαλήνη της.

Στο νομαρχιακό συμβούλιο που αποφάσισε ερήμην του Αρκαδικού λαού, θα πρέπει να τεθούν δύο ερωτήματα: Λούσιος ή καταστροφή με γνώμονα το κέρδος ?

Ο Άρτος του Δία
03/02/2006