Η   ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ  ΣΕ 'ΛΥΣΣΑΡΕΑ'

Το 1928 η Κοινότητα Μπουγιατίου, που περιελάμβανε και το χωριό Σαρακίνι άλλαξε όνομα. Από Μπουγιάτι έγινε Λυσσαρέα.   
Το 1934 το Σαρακίνι αποσπάστηκε και αποτέλεσε ίδια Κοινότητα  Αλλά πως άλλαξε  η ονομασία του χωριού μας;    
Ιδού τι γράφει ένας συγχωρεμένος συμπολίτης μας στο πόνημά του:
«...........Ένας ευτράπελος τύπος πρότεινε την ονομασία του χωριού
από μία τοποθεσία χωραφιών.    
Δυστυχώς την πρόταση αυτή υιοθέτησε τόσο ο δάσκαλός του χωριού
όσο και η επιτροπή Τοπωνυμίων,    
ενώ υπήρχαν τόσες πολλές ονομασίες.    

Ο αείμνηστος Καθηγητής Δημ.  Φ. Τουντόπουλος, που διέμενε στην Τρίπολη πρότεινε να ονομασθεί το χωριό μας ¨Στάδιο¨     αλλά δυστυχώς έγινε δεκτή η πρόταση του χωρικού..........».    

Και πιο κάτω ισχυρίζεται:   
«...........Και για να δικαιολογήσουν την κακόηχη αυτή ονομασία  βρήκανε μια δικαιολογία. Ο Παυσανίας στις περιηγήσεις του στην Ελλάδα ….κ.λ.π.........»

Ο συγχωρεμένος συμπατριώτης μας κάνει ηθελημένως ή αθελήτως δύο σοβαρές παραλείψεις στη διήγησή του γι΄ αυτό το θέμα.    
Πρώτον, δάσκαλος του χωριού μας την εποχή αυτή ήταν ο  Κανέλλος  Ίω.   Τουντόπουλος, ανηψιός  (παιδί του αδελφού)  του πράγματι σοφού θείου του Καθηγητού Δημ. Φ. Τουντόπουλου.
Δεύτερον, ο δάσκαλος Τουντόπουλος διακρινόταν για την οξύνοια του πνεύματος του  και ήταν ο πιο διακεκριμένος δάσκαλος της εποχής στην Εκπαιδευτική Περιφέρεια Γορτυνίας- Μεγαλουπόλεως. Είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι ο πανέξυπνος δάσκαλος Κων. Τουντόπουλος θα υιοθετούσε μια πρόταση από έναν ευτράπελο τύπο και θα αγνοούσε την πρόταση του σοφού θείου του Δημ. Τουντόπουλου. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά που γράφει ο αείμνηστος συμπατριώτης μας.

Και τώρα θα διερωτηθεί κανείς:  Ποια είναι η αλήθεια;
Να πως έχουν τα πράγματα -όπως μου τα διηγήθηκαν Μαθητές του Σχολαρχείου Παλούμπα το 1927-1928  Και οι πληροφορίες τους κρίνονται αξιόπιστες γιατί και οι μαθητές αυτοί – και ήσαν πολλοί – χωρίς να υποψιάζονται τη συμβολή τους, έγιναν οι νονοί του ονόματος του χωριού μας Λυσσαρέα. Και είναι αξιόπιστες οι πληροφορίες αυτές γιατί μου δόθηκαν από τους αείμνηστους Χρ. Παρασκευόπουλο, δάσκαλο μας για πολλά χρόνια και τον Γεώργιο Απ . Μπουρνά παλιό Κοινοτάρχη του χωριού μας.     

Το  1928  το  Υπουργείο   Εσωτερικών  με  εγκύκλιό  του  ζήτησε να αλλάξουν τα ξενικά ονόματα από δήμους και κοινότητες.Τότε   πολλά   χωριά   της  περιοχής   μας  άλλαξαν  όνομα. Έτσι η Αλβανίτσα έγινε Σταυροδρόμι η Βερβίτσα έγινε Τρόπαια, το Ζουλόπινα έγινε Αετορράχη  κ.λ.π.   

Ο αείμνηστος Σχολάρχης Παλούμπα – διακεκριμένος Ελληνιστής της εποχής του - ο αείμνηστος  Τσόγκας, θέλησε να βοηθήσει τα χωριά της περιοχής του Σχολαρχείου και ζήτησε από τους μαθητές του να προσκομίσουν καταλόγους με τις ονομασίες των αγροτικών περιοχών τους.
Πράγματι οι μαθητές του Μπουγιατίου του προσκόμισαν κατάλόγους με όλες τις αγροτικές τοποθεσίες του χωριού. Ο Σχολάρχης Τσόγκας στάθηκε στην τοποθεσία 'Λυσσαρέα'.  Όπως είπε στους μαθητές του:     
η τοποθεσία αυτή φέρει στη μνήμη του ένα χωρίο των Περιηγήσεων
του Παυσανία περί  μιας πηγής  που υπήρχε στα προϊστορικά  χρόνια 
σε   απόσταση  αρκετών   σταδίων  ανατολικά του  Ιερού  της   Ήρας,
ερείπια του οποίου υπάρχουν και τώρα στην περιοχή Αγιάννη - Ηραίας. 
Τα νερά της πηγής αυτής ήσαν ιαματικά για την ασθένεια της λύσσης.

Συνδυάζοντας λοιπόν, ο αείμνηστος Τσόγκας,  την προϊστορική παράδοση για την πηγή και την υπάρχουσα και σήμερα  αγροτική  τοποθεσία  Λυσσαρέα πρότεινε το Μπουγιάτι να ονομασθεί Λυσσαρέα.    

Την πρόταση  του  Σχολάρχη  δεχθηκε  το  Κοινοτικό  Συμβούλιο   Μπουγιατίου, η  Νομαρχία   Αρκαδίας  και η  Διεύθυνση Τοπωνυμίων του Υπουργείου Εσωτερικών και  το  Μπουγιάτι    πήρε   το   καινούριο   όνομα   Λυσσαρέα.    

Ίσως γι αυτούς που για πρώτη φορά ακούνε το όνομα Λυσσαρέα, να τους φαίνεται κακόηχο. Αλλά   το  όνομα    Λυσσαρέα    καλύπτεται   από  την   άχλη   της    προϊστορικής    μνήμης  και της περίλαμπρης ελληνικής μυθολογίας.    

Νονοί  του  ονόματος  του  χωριού μας Λυσσαρέα είναι ο αείμνηστος Σχολάρχης Παλούμπα και οι μαθητές του.  Αιώνιά τους η μνήμη!

Γ. Ιω. Μαρινόπουλος

Σημείωση: Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Το Γριγριλίδι" αρ.2 Δεκέμβριος 2005. Το Γριγριλίδι εκδίδει ο πολιτιστικός σύλλογος Λυσσαρέας.