Μέχρι τώρα λογάριαζα να μη δημοσιοποιήσω τις ενστάσεις που έχω τόσο ως προς τον τρόπο τέλεσης των Λυκαίων όσο και ως προς τη διαχείριση κάποιων θεμάτων που τα αφορούν. Αυτό για να μη υποβοηθήσω έστω και στο ελάχιστο ενδεχόμενη -οπωσδήποτε απευκταία- αποτυχία της 9^ης «αναβίωσης» τους το ερχόμενο καλοκαίρι.  Όμως, μετά από συζήτηση που είχα πρόσφατα με μέλη του προεδρείου του συλλόγου Άνω Καρυωτών άλλαξα γνώμη. Τούτο γιατί καταθέτοντας τις απόψεις μου που προφανώς διέφεραν από τις δικές τους, σε ανύποπτο τόπο και χρόνο χαρακτηρίστηκα γι αυτές «πολέμιος» των Λυκαίων. Επειδή και στο παρελθόν σε ανάλογη περίπτωση είχε συμβεί  το ίδιο, νομίζω πως καλό είναι να λέμε και να γράφουμε τα πράγματα με το όνομά τους, πρώτον γιατί «χαρτιά γραμμένα, στόματα βουλωμένα», που πολύ σοφά λέει ο λαός μας. Και  δεύτερον γιατί μ’ αυτό τον τρόπο πιστεύω ότι ανοίγει μια συζήτηση -πέρα από λιβανιστήρια και ευχολόγια- που δεν έχει γίνει ποτέ και που είναι ο μοναδικός τρόπος να απαγκιστρωθούν τα Λύκαια από το τέλμα που έχουν πέσει.. 

Αρχίζοντας λοιπόν από το τελετουργικό, αν εξαιρέσουμε την τελετή αφής της φλόγας στην ιερή κορυφή που έχει κάποιο αρχαιοπρεπή χαρακτήρα, το υπόλοιπο μέρος δεν είναι τίποτε. Οι πλαστικές καρέκλες και οι λινάτσες για τη σκιά που συνθέτουν ένα είδος Καραγκιόζ μπερντέ, σμίγουν με τις δάφνες και τους τριποδίσκους σε μια εικόνα εντελώς κίτς, έξω από κάθε σύγχρονο αγωνιστικό ή αρχαίο πνεύμα. Οι αγώνες σαν μια σύγχρονη διοργάνωση έχουν τεράστιες αδυναμίες και είναι φυσικό αφού γίνονται σε ένα χώρο εντελώς ακατάλληλο για κάτι τέτοιο. Αλλά και σαν αρχαία αναβίωση δεν έχουν καμιά σχέση με τίποτε το αρχαίο. Εν τοιαύτη περιπτώσει κι εφόσον το αγωνιστικό μέρος δεν έχει αρχαιοπρεπή χαρακτήρα, θα μπορούσε να διεξάγεται στο στάδιο της Μεγαλόπολης, με σαφώς μεγαλύτερα οφέλη τόσο για την περιοχή, όσο για τους αγώνες και τον αθλητισμό. Στο αρχαίο στάδιο θα μπορούσε να γίνεται μια αναπαράσταση των αρχαίων δρώμενων, ώστε ο κόσμος να παίρνει μια γεύση του αρχαίου πολιτισμού μας.  

Η πρόσφατη  αλλαγή του καταστατικού του συλλόγου Άνω Καρυωτών ώστε να μπορούν και μη Άνω Καρυώτες να γίνονται μέλη του, δεν βοηθάει καθόλου. Είναι μια κίνηση χωρίς ουσία αφού ο σύλλογος δεν έχει σαν αποκλειστική φροντίδα τα Λύκαια, αλλά και την ανάπτυξη κλπ του χωριού. Με αυτό τον τρόπο απλώς διασκεδάζεται η πίεση από τον ευρύτερο παράγοντα για πλάτεμα και ανάδειξη των Λυκαίων και διασφαλίζεται εσαεί η πρωτοκαθεδρία του συλλόγου των Άνω Καρυωτών στη διεξαγωγή τους. Έτσι οι Άνω Καρυώτες δείχνουν πως περισσότερο αγαπούν τη διασφάλιση της πρωτοκαθεδρίας στα Λύκαια από την υπόθεση της προβολής και της ανάδειξης  των. Θα μπορούσε γι αυτό το σκοπό, σε μια ανοιχτή συνάντηση να δημιουργηθεί ένας ανεξάρτητος φορέας όπου θα αναλάμβανε όλο το βάρος της τέλεσης των Λυκαίων και θα συμμετείχαν σύλλογοι, φορείς, τοπική αυτοδιοίκηση πανεπιστήμια, προσωπικότητες κλπ. Θεωρώ πως το σωστό είναι να συμμετέχουν στη συζήτηση και στις αποφάσεις για τη διαμόρφωση της νέας κατάστασης και εκείνοι που μετά θα κληθούν να βοηθήσουν. Το «εγώ αποφασίζω και συ ακολουθείς» δεν ηχεί καθόλου μα καθόλου καλά.

Τα οικονομικά των Λυκαίων είναι μια άλλη ιστορία. Χωρίς φυσικά να υπάρχει η παραμικρή υπόνοια για οποιαδήποτε κακοδιαχείριση, θυμίζοντας το απόφθεγμα για τη γυναίκα του Καίσαρα, θεωρώ ότι θα μπορούσε να υπάρχει περισσότερη διαφάνεια. Και φυσικά δεν εννοώ αυτή που εξαντλείται στα πλαίσια μιας απολογιστικής Γενικής Συνέλευσης του Συλλόγου όπου όλα είναι τυπικά και στα γρήγορα. Αυτό φυσικά δεν σημαίνει εμπλοκή στα εσωτερικά του συλλόγου, όταν ο ίδιος ο σύλλογος απευθύνεται για οικονομική ενίσχυση σε όλους τους πολίτες μέλη και μη, αλλά και σε φορείς και επομένως θα πρέπει να λογοδοτεί σε όλους δημοσίως μέσα από τα ΜΜΕ. Εδώ κατανοώ απολύτως τις ενστάσεις που ακούστηκε πως έχει ο Δήμος Μεγαλόπολης για τη χρηματοδότηση των φετινών Λυκαίων.

Σε λίγες ημέρες έχει προγραμματιστεί να γίνει ημερίδα στο πολεμικό μουσείο με θέμα τα Λύκαια. Θεωρώ πως η ημερίδα αυτή είναι εκτός τόπου και χρόνου. Εκτός τόπου γιατί τα  Λύκαια τελούνται στην Αρκαδία και εκτός χρόνου γιατί ο χρόνος που μένει μέχρι την επόμενη διοργάνωση είναι ελάχιστος. Επομένως ότι χρήσιμο κι αν ειπωθεί, όποια ιδέα αξιόλογη κι αν ακουστεί, είναι φύσει αδύνατον να υλοποιηθεί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Άρα η ημερίδα γίνεται για να γίνει απλά. Θα είχε βεβαίως να προσφέρει πολλά αν γινόταν πριν τέσσερα χρόνια με το κλείσιμο της προηγούμενης διοργάνωσης, στη Μεγαλόπολη. 

Εν κατακλείδι. Τιμώ πραγματικά τους Άνω Καρυώτες -και όχι μόνο- που εμπνεύστηκαν, οραματίστηκαν  και αγωνίστηκαν επί τριάντα χρόνια να αναβιώσουν τα Λύκαια. Θεωρώ πως εδώ που φτάσανε αν δεν γίνουν αποφασιστικά βήματα θα ατονήσουν και θα χαθούν. Δε χωράει κανενός είδους τοπικισμός ή εγωισμός. Απαλλαγμένη από αγκυλώσεις και μικρότητες η 9^η διοργάνωση των Λυκαίων πρέπει να γίνει αφετηρία διαλόγου για την παραπέρα πορεία τους. Είναι κρίμα τέτοιες προσπάθειες που ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν στον πολιτισμό, στον αθλητισμό και στην ανάπτυξη του τόπου, να ναυαγούν και να πνίγονται στη ματαιοδοξία και τη στενομυαλιά.

Σημείωση : Το ανωτέρω άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Νέα της Μεγαλόπολης» Μάιος 2005
Γιάννης Ασημακόπουλος