Οι Φράγκοι, οι Βενετοί και οι Οθωμανοί στην Αρκαδία (1204-1830)

Το 1204 θεωρείται ίσως ο σημαντικότερος σταθμός στην ιστορία του ελληνικού ύστερου μεσαίωνα. Ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος και ο Κωνσταντίνος Σάθας ήταν οι πρώτοι που υποστήριξαν ότι ακριβώς σε αυτήν τη χρονολογία πρέπει να αναζητηθούν οι αρχές του Νέου Ελληνισμού. Η Partirio Terrarum Imprerii Romaiae, που ακολούθησε την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους της Δ’ Σταυροφορίας, επιδίκασε στον Βονιφάτιο Μομφερρατικό (1150-1207) το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής χώρας από την Μακεδονία και την Θεσσαλία έως την Κόρινθο και το Άργος. Με την βοήθεια του Γουλιέλμου Σιαμπλίτη και του Γοδεφρείδου Βιλλαερδουίνου είχε καταληφθεί ως το 1209 η δυτική, νότια και κεντρική Πελοπόννησος συμπεριλαμβανομένης της Αρκαδίας. Η φραγκική κατάχτηση ξεκίνησε με την πτώση της Πάτρας και της Ανδραβίδας, ενώ ακολούθησαν το Ποντικό, η Αρκαδιά (Κυπαρισσία), η Κορώνη και η Καλαμάτα. Αντίσταση εκδηλώθηκε στην Κυπαρισσία και στο Αράκλοβο, όπου πρωτοστάτησε ο Δοξαπατρής Βουτσαράς, μία μορφή που απέκτησε θρυλική υπόσταση.

Ολόκληρο το αρχείο των 75 σελίδων σε μορφή PDF.

Γεώργιος Κ. Λιακόπουλος
Δρ Ιστορικός – Οθωμανολόγος
Πανεπιστήμιο Αθηνών

==========
Arcadians.gr
29.11.2018