Η ανθρώπινη μετακίνηση στο χώρο, με σκοπό την αναζήτηση του ιερού ή του θείου, αποτελεί μία σημαντική ψυχολογική ανάγκη για κάθε άτομο, ανεξάρτητα από φυλή, εθνικότητα ή θρησκεία, η οποία συνεπάγεται πολλαπλές οικονομικές, πολιτιστικές και κοινωνικές επιπτώσεις στους τόπους προσκυνηματικού ή θρησκευτικού προορισμού. Στην εποχή μας το φαινόμενο αυτό ονομάζεται θρησκευτικός τουρισμός. Το κύριο κίνητρο που ωθεί τα άτομα να πραγματοποιήσουν ταξίδια αυτής της μορφής, είναι το θρησκευτικό στοιχείο, το οποίο τις περισσότερες φορές συνδυάζεται και με άλλα κίνητρα που καλύπτουν την τουριστική τους ανάγκη. Κι’ αυτό γιατί ζούμε σε μια εποχή, όπου τα τουριστικά μας ταξίδια είναι πολυδιάστατα και η σύνθεσή τους προσδιορίζει το τουριστικό πακέτο το οποίο έχει συγκεκριμένα ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά που αποτελούν αντικείμενο εμπορευματοποίησης και ικανοποιούν πολλαπλώς τις ανάγκες του τουρίστα -ταξιδιώτη.

      Οι «ιεροί» χώροι ή οι χώροι λατρείας του θείου και οι θρησκευτικές τελετουργίες από την αρχαιότητα αποτέλεσαν τόπους προορισμού για τους ταξιδιώτες. Σ΄ αυτούς τους χώρους (ναούς, μοναστήρια, χώρους εμφάνισης ή τάφους αγίων και χώρους θρησκευτικών εορτών), οι πιστοί αναζητούσαν την επικοινωνία με το θείο. Ο προσκυνηματικός τουρισμός, λοιπόν, είναι μία από τις παλαιότερες ειδικές μορφές τουρισμού, αφού ήκμαζε από την αρχαιότητα, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε πλήθος άλλων κρατών. Τα ταξίδια για θρησκευτικούς σκοπούς ήταν ουσιαστικά τα πρώτα ταξίδια αναψυχής που καταγράφηκαν σε διάφορες περιοχές του κόσμου, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.

      Ο θρησκευτικός τουρισμός δεν είναι εποχικού χαρακτήρα, δεν επιλέγει και δεν προτιμά τους τουριστικούς προορισμούς, αφού αυτοί, κυρίως, είναι οι τόποι στους οποίους  εκδηλώνονται οι θρησκευτικές τελετές είναι περιορισμένης διάρκειας (από μία ως τρεις ημέρες). Τα χαρακτηριστικά των θρησκευτικών τουριστών έχουν μεγάλη ηλικιακή, οικονομική, κοινωνική, και επαγγελματική διασπορά, και ανήκουν σε όλες τις κοινωνικές τάξεις, γιατί το θρησκευτικό συναίσθημα είναι πανανθρώπινο και καθολικό.

Η συνέχεια της ομιλίας του καθηγητή κ. Δημήτρη Λαγού, σε μορφή pdf εδώ.

Arcadians
Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013