Ο «Εντολοδόχος» του Μιλτιάδη Λύτρα

Πρόλογος από το βιβλίο

         Ο Κόσμος μας, πάντα έχει αφετηρία τον κάθε έναν από εμάς. Είτε το θέλουμε είτε όχι εμείς είμαστε ο Κόσμος μας. Είναι υπεκφυγή να μεταθέτουμε τις ευθύνες μας για την κατά πολλούς κατάντια του κόσμου μας σε άλλους. Στεναχωριέμαι να χάνεται απίστευτη δημιουργική ενέργεια στις μέρες μας, σε κατά τη γνώμη μου ηλίθιους σκοπούς. Άνθρωποι σωρεύουν διαρκώς χρήματα κι άλλοι δεν έχουν ούτε λίγες πενταροδεκάρες για να ζήσουν. Άλλοι ασχολούνται με το lifestyle και με την επωνυμία των εσωρούχων τους, την ίδια ώρα που στα κέντρα των μεγαλουπόλεων μας, άνθρωποι παίρνουν ναρκωτικά κουβαλώντας τα κουρέλια τους. Μέσα σε όλα αυτά, στην εποχή των κοινωνικών δικτύων και του Ίντερνετ, ξεχάσαμε να αγαπιόμαστε, Ή μάθαμε να αγαπάμε, να ερωτευόμαστε εύκολα. Πέντε φωτογραφίες σε κάποιο προφίλ και ατελείωτες ώρες κολλημένοι μπροστά σε έναν υπολογιστή. Ανακαλύψαμε εύκολους τρόπους και βοηθήματα για να φτάνουμε στην ψυχή των ανθρώπων που μας ενδιαφέρουν. Σπαταλάμε άπειρο χρόνο σε ανθρώπους που δεν μας αφορούν παρά ελάχιστα. Κάπου εκεί αρχίζει και το μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Γεννηθήκαμε άνθρωποι, με μυαλό που έχει απεριόριστες δυνατότητες, σώμα που γερνάει αργά και πονάει, καρδιά που αγκομαχάει όσο μεγαλώνουμε. Σταδιακά η ανάσα μας γίνεται πιο βαριά, και τα πνευμόνια μας γεμίζουν καπνό και καρκινογόνα μικροσωματίδια. Συνειδητοποιούμε δηλαδή με τον πιο έντονο τρόπο ότι η συνύπαρξη μας με άλλα πρόσωπα στον κόσμο μας, είναι ο μόνος ανθρώπινος δρόμος. Θέλησα να καταγράψω με το δικό μου μυαλό τα δικά μου συναισθήματα για αυτήν την συνύπαρξη. Να μιλήσω για τους ανθρώπους της εποχής μας. Αυτούς που όλοι κατηγορούν για την παραίτησή τους. Δεν τα πιστεύω εγώ αυτά. Οι άνθρωποι, ήμασταν, είμαστε και θα είμαστε άνθρωποι. Που τους πονά Η Απουσία, Τους χωρίζει ο θάνατος και ο εαυτός τους. Τους κινητοποιεί τη ζωή ο έρωτας και η Αγάπη. Τους θλίβει η μοναξιά και η ερημιά στην ψυχή τους. Τους καταρρακώνει η προδοσία. Με στεναχωρεί που στις μέρες μας όλοι μιλούν για έλλειμμα αξιών, για την αποτυχία του εκπαιδευτικού μας συστήματος, και γω σαν άνθρωπος που έχω φάει τη ζωή μου σε σχολικές αίθουσες, σε πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, σε συνέδρια και εκδηλώσεις «σοφών», νιώθω αμήχανα που υπηρετώ ένα τέτοιο σύστημα. Που συστηματικά συνθλίβει την μοναδικότητα κάθε ανθρώπου και αντί να επενδύει στο αστείρευτο κεφάλαιο της ψυχής των ανθρώπων, εγκλωβίζει το μυαλό τους σε  «πεδία εξάσκησης» λίγων ικανοτήτων. Αξίζει να προσπαθήσουμε να βάλουμε ξανά στο επίκεντρο των κοινωνιών μας τον Άνθρωπο.

         Κουράστηκα να βλέπω κάθε μέρα, και γι΄ αυτό έχουν μεγάλη ευθύνη οι πολιτικές, οικονομικές και πνευματικές ηγεσίες του τόπου μας, τα πάντα να ερμηνεύονται με νούμερα. Φταίει μάλλον που οι άνθρωποι που μας κυβερνούν έχουν κακή σχέση με την αγάπη και τον έρωτα, ή φαίνεται όσοι τους ερωτεύθηκαν ήταν λόγω των αξιωμάτων που κατείχαν. Βαριές κουβέντες, δεν κατηγορώ κανέναν, απλά αποτυπώνω την αίσθησή μου. Γιαυτό κι αν βρεις το κουράγιο να διαβάσεις όλόκληρη τη συλλογή μου θα δεις την κλιμακούμενη ένταση της φωνής μου. Ο Κόσμος μας και η Κρίση που προσπαθούν να μας πείσουν ότι βρισκόμαστε, γίνεται αφορμή για να καταθέσω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου το δικό μου εναλλακτικό δρόμο. Απέναντι, σε Κασσάνδρες, Προφήτες και άλλους σοφούς ή ηλιθιούς, κυβερνώντες ή μη που προσπαθούν να με πείσουν από τα 38 μου, ότι η ζωή μου στα υπόλοιπα χρόνια που απομένουν θα είναι γκρίζα και μαύρη όπως η μιζέρια των επιλογών και των οραμάτων τους για τον τόπο μου. Εγώ στη δική τους περιορισμένη ρητορεία, αντιπαραβάλω το φως της ψυχής μου και την αισιοδοξία μου. Ελπίζω, βρίσκοντας δύναμη σε αυτά που έχουμε όλοι οι άνθρωποι σε αφθονία, πως η ζωή μας τα επόμενα χρόνια μπορεί να είναι διαφορετική, σε ολόκληρο των κόσμο. Το δικαίωμά μου για ένα καλύτερο αύριο δεν το εκχωρώ σε κανέναν. Απαγορεύω σε οιονδήποτε να μιλά εξ’ ονόματός μου. Εγώ είμαι ο Λαός που επικαλούνται, κι εσύ. Εύχομαι όσα θα διαβάσεις στη συνέχεια και τα οποία τα έγραψα με χαρά και πλήρη επίγνωση της κάθε λέξης που χρησιμοποίησα, να σε κάνουν να νιώσεις πως μπορούμε να αλλάξουμε τον Κόσμο μας.

         Για μένα η Ελλάδα ποτέ δεν ήταν τόπος ευκαιριών, απεναντίας ένιωσα άπειρες φορές ειδικά στα πανεπιστήμια και στην αγορά, ανθρώπους μικρούς και στενόμυαλους να έχουν θέσεις και αξιώματα που δεν άξιζαν στο ελάχιστο. Δεν θυμώνω γι’ αυτό. Καλό μου έκαναν. Έτσι ανακάλυψα τον Κόσμο ολόκληρο. Από την Ισπανία, ως την Κίνα και από την Αμερική ως τη Ρωσία. Θα συνεχίσω να ανακαλύπτω αυτόν τον Κόσμο και να δημιουργώ για μένα τον απέραντο κόσμο της ηρεμίας και της Δημιουργίας μου. Δεν αφήνω όμως ούτε την Ελλάδα μου. Η επόμενη συλλογή μου είναι αφιερωμένη στην Ελλάδα που είναι ένα με την ψυχή μου. Σε λίγο καιρό θα είναι κι αυτή η συλλογή διαθέσιμη παντού.

         Δε σας κρύβω πως χαίρομαι για αυτό που κατάφερα. Δεν είναι λίγο πράγμα σήμερα που όλοι γύρω σου μιλούν για χρήματα και αχόρταγα να το επιζητούν εγώ να κάθομαι και να γράφω σε πολύ όμορφα μέρη τα ολοδικά μου ποιήματα. Είναι λυτρωτική διαδικασία, και καθόλου μελαγχολική. Χαμογελάω. Ίσως γιατί την ώρα αυτή που έξω οι άνθρωποι έχουν βγει στους δρόμους εξαγριωμένοι από τα κατορθώματα των πολυσπούδαστων οικονομολόγων και των πολιτικών μας γόνων, η ψυχή μου αχνίζει. Και η δική σου ψυχή αχνίζει. Μην την αφήσεις στα χέρια κανενός. Κλείσε τις πόρτες σε όσους θέλουν να σπείρουν φόβο και ανασφάλεια στη ζωή σου. Να αγαπάς. Να γίνεσαι κάθε μέρα καλύτερος άνθρωπος. Να τα αξιολογείς όλα με βάση την μόνη αλήθεια της ζωής μας. Δεν θα υπάρχουμε μια μέρα, ούτε και συ ούτε και γω. Αξίζει λοιπόν σήμερα που είμαστε ζωντανοί να χαρούμε και να τιμήσουμε τη ζωή μας.

         Εγώ Τιμώ την Μάνα μου, τη Χάιδω. Της οφείλω πολλά, έφυγε μάλιστα τόσο γρήγορα, που μάλλον δεν μπόρεσα να τις το δείξω με τον τρόπο που θα θελα. Τιμώ και τον Πατέρα μου το Δημήτρη, έναν πολύ γελαστό και ευαίσθητο άνθρωπο. Για το Δημήτρη, τη Χαρά και την Κατερίνα τα μάτια μου και τα δικά τους μάτια τα λένε όλα. Οι αληθινές αγάπες δεν χωρίζονται ποτέ..Τους αγαπάω πολύ και θα τους αγαπώ. Η ανάσα μου είναι αψευδής μάρτυρας και η ανατριχίλα στην ψυχή μου. Το ίδιο και τα απαλά μου δάχτυλα.

Για τα υπόλοιπα ξέρω μόνο εγώ.. κι εσύ ξέρεις. Σε ευχαριστώ για όλα.….

Μιλτιάδης Δ. Λύτρας

================

Για να διαβάσετε τον Εντολοδόχο σε μορφή pdf πατήστε εδώ.

Για περισσότερες πληροφορίες καθώς και το βιογραφικό σημείωμα του Μιλτιάδη Λύτρα, επισκεφτείτε την προσωπική του σελίδα πατώντας εδώ.

Arcadians
Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011.