Κύριο άρθρο του εκδότη

Σαν πας στην Ελβετία

Στα χωριά γύρω από το ελατόδασος του Μαινάλου ακούγεται συχνά η έκφραση: «εδώ είναι καλύτερα από την Ελβετία». Ακούγεται τόσο συχνά που και εγώ την είχα πιστέψει μέχρι που πήγα στην Ελβετία το 2003. Γνώρισα μια χώρα, η οποία είναι το αντίθετο της Ελλάδας. Όλα τακτοποιημένα με πλήρη τάξη, από τους χώρους των εργοστασίων μέχρι τις αυλές των σπιτιών, γρήγορες και αξιόπιστες μέχρι λεπτού συγκοινωνίες, πεντακάθαροι δημόσιοι χώροι (αν διανοηθείς να πετάξεις κάτω σκουπίδι κινδυνεύεις να σε λυντσάρουν οι πολίτες).

Το εκπληκτικό σε αυτή τη χώρα της υψηλής τεχνολογίας, τη χώρα των καλύτερων πανεπιστημίων και ερευνητικών κέντρων όλου του κόσμου, είναι ότι παραμένει μια χώρα αγροτική και κτηνοτροφική. Παντού βλέπεις κοπάδια με αγελάδες και γίδια να βόσκουν σε καλλιεργημένα καταπράσινα λιβάδια.

Στην Ελβετία δεν θα δεις σκουπίδια, γιατί όλα τα ανακυκλώνουν και τα υπολείμματα των τροφών τα κομποστοποιούν (τα κάνουν λίπασμα) για τους κήπους τους. Στα σούπερ μάρκετ οι Ελβετοί πηγαίνουν με πάνινες τσάντες και αν ζητήσεις πλαστική τσάντα σε κοιτάζουν περίεργα και στη χρεώνουν ακριβά. Οι δημόσιοι χώροι χαρακτηρίζονται από υπερβολική απλότητα. Αντί για περίτεχνα σιδερένια κάγκελα, ακόμη και στην κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας του κάθε κρατιδίου θα δεις για φράκτη ξύλινους πασσάλους δεμένους με συρματόσχοινο. Δεν θα δεις πλακόστρωτα πεζοδρόμια με μάρμαρα και φιλέτα από γρανίτη, και ας είσαι σε μία από τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου, αλλά στρωμένα από ένα αντιολισθητικό ασφαλτικό μίγμα το οποίο δεν γλιστράει με τη βροχή ή τα συχνά χιόνια και το οποίο επιτρέπει στα άτομα με κινητικά προβλήματα να απολαμβάνουν την πόλη τους. Στον κεντρικότερο και εμπορικότερο δρόμο της Ζυρίχης, όπου βρίσκονται οι ακριβότερες φίρμες ρούχων, κοσμημάτων και ρολογιών, τα διακοσμητικά στοιχεία είναι μεγάλοι βράχοι από διάφορα σημεία της Ελβετίας τοποθετημένοι ανά διαστήματα αριστερά και δεξιά του δρόμου και φυσικά στα πεζοδρόμια πάντα το αντιολισθητικό ασφαλτικό μίγμα.

Δεν θα δεις χέρσα χωράφια. Τα πάντα καλλιεργούνται, τα δάση είναι πεντακάθαρα και όλα τα ξερά ξύλα είναι μαζεμένα για τα τζάκια. Θα δεις νέους αγρότες και κτηνοτρόφους με τις οικογένειές τους να νιώθουν υπερήφανοι για την δουλειά τους. Θα δεις επισκέψιμα τυροκομεία και βιοτεχνίες χειροποίητων κουδουνιών, θα απολαύσεις διαγωνισμούς για το καλύτερο κουδούνι. Θα βρεις πραγματικά αγροτοτουριστικά καταλύματα, όπου το πρωί θα πρέπει να αρμέξεις την αγελάδα ή την γίδα, και έτσι το παιδί σου θα καταλάβει ότι το γάλα δεν παράγεται στο ψυγείο. Στη συνέχεια θα εκνευριστείς, όταν συνειδητοποιήσεις ότι και εδώ στην Ελλάδα, στο ελατόδασος του Μαινάλου, στη Στεμνίτσα υπάρχουν οι δυνατότητες να είμαστε πολύ καλύτερα αν… αν…

Ίσως αξίζει τελικά να στείλουμε στην Ελβετία όλους όσους μας διοικούν, όχι για να βάλουν στα θησαυροφυλάκια τα λάφυρά τους αλλά για εκπαίδευση. Μήπως συνειδητοποιήσουν την αξία της απλότητας της ζωής σε ένα φυσικό περιβάλλον φιλικό για τον άνθρωπο, χωρίς σπάταλες παρεμβάσεις, απλά χρηστικό και λιτό. Αυτό θα ήταν η καλύτερη επένδυση για το μέλλον αυτού του τόπου και έτσι ίσως κάποτε πραγματικά λέγαμε «εδώ είναι καλύτερα από την Ελβετία».

===================
Κύριο άρθρο του εκδότη της εφημερίδας «Χώρα Στεμνίτσα» που κυκλοφορεί και ηλεκτρονικά. Μπορείτε να διαβάσετε τα δύο πρώτα φύλλα της εφημερίδας σε μορφή pdf.

Χώρα Στεμνίτσα φύλλο 1

Χώρα Στεμνίτσα φύλλο 2

Arcadians
Τρίτη 1 Νοεμβρίου 2011.