WELCOME
Το τείχος της Τρίπολης υψώθηκε το 1786. Το πάχος του ήταν 2 μέτρα, το ύψος του 5,5 και η περιφέρεια του 3,5 χιλ. Είχε 7 πύλες, της Καρύταινας-Λιονταρίου-Μεγαλόπολης-Αγίου Νικολάου-Σεραγιού-Αγίου Αθανασίου-Καλαβρύτων.
Sagapo - Σ' αγαπώ (Ελλάδα) Print

Του Αχμέτ Ντουρσούν

Η Ελλάδα… Ο γείτονάς μου στη Δύση το μισό της ζωής μου στην Τουρκία και πάλι η γείτονας μου στην Ανατολή του μισού δεύτερου της ζωής μου εδώ στην Αλβανία… Όσο λίγοι άνθρωποι αισθάνομαι τυχερός, διότι όσο λίγοι άνθρωποι έζησα δίπλα στις δύο πλευρές του θαυμαστού σπιτιού σου… Εκατοντάδες  χρόνια στην Τουρκία… Χιλιάδες έτη εδώ στην Αλβανία…

Η Ελλάδα… Ο ακριβής γείτονας… Ο ίδιος ήλιος μας ξυπνά κάθε πρωί… Το αεράκι ξεσκεπάζει τα απόκρυφα μέρη μας.. Πάντοτε το ίδιο καυγαδάκι ακούγεται στα σπίτια μας.. Φωναχτά, κλάματα, γέλια, βρισιές… Στο ίδιο σύρμα απλώνουμε τα ρούχα μας να στεγνώσουν, με τα ίδια τσιμπιδάκια πιάνουμε τις ελπίδες, τις παρεξηγήσεις μας, τις αγάπες και τα  μίση μας για να μας βλέπουν… Ο ίδιος ήχος μας κάνει να σηκωθούμε να χορέψουμε, με τους ίδιους μεζέδες γεμίζουμε τα τραπέζια μας, καυχόμαστε, συγκινούμαστε και μεθούμε στον κάθε γάμο… Ασφαλώς τα ίδια πράγματα ξερνούμε στη συνέχεια… Με τις ίδιες φράσεις χαϊδεύουμε τα παιδιά, τα μαλώνουμε… Το ίδιο σφύριγμα ακούγεται όταν περνούν από μπροστά μας όμορφες  κοπέλες… Στις τιμές, στις ειδήσεις, αλλά ακόμη πιο περίεργα στα ίδιατα  περίεργα σφυρίζουμε με τον ίδιο τρόπο…

Βρίζουμε
ους θεούς ο ένας στον άλλο.. Τα θεμέλια των σπιτιών μας… αλλά τέλος – πάντων πρώτοι απλώνουμε το χέρι ο ένας στον άλλο στη φτώχεια… απλώνουμε τη μπουκιά, το αλάτι, το καπνό…

Η
θάλασσα η ίδια, το ίδιο κύμα, το ψάρι το ίδιο…

Την
ίδια ώρα ξαπλώνουμε για ύπνο… Ο ίδιος τοίχος μας χωρίζει… Το ίδιο βογγητό ακούγεται όταν κάνουμε έρωτα…

Η
ίδια κουκουβάγια μας ειδοποιεί για κηδεία… Μόνιμα η ίδια κουκουβάγια μας ενημερώνει πάνω στην ίδια στέγη…

Την
Ελλάδα… Την πιο αρχαία γείτονα μου… Σα να είναι τρελή την κοροϊδεύουν… Σα να είναι λεπρή την αποφεύγουν.. Σαν να είναι κλέφτρα την υποτιμούν… Η Ελλάδα… Η ευγενική γείτονάς μου… Σα να έχει πεθάνει χαίρονται…

Έχω
μήνες που σκέφτομαι… Τι είναι που ωθεί όλα αυτά τα κράτη, ηγέτες, κοινότητες και μέσα ενημέρωσης να είναι διαβολικώς καλυμμένα με μίσος και φθόνο;! Τι είναι τόση επιθυμία για εκδίκηση;! Τι θα κρατούν στα χέρια μετά την υποδούλωση του ελληνικού κράτους, εάν περάσουν τις χειροπέδες σ’ ένα ολόκληρο λαό;! Τι νέες παραδόσεις μπορούν να φέρουν, ένα κάψουν τις παλιές βάρκες μαζί με τα κουπιά μπροστά στο κάθε σπίτι στα νησιά της;! Τι έχουν αυτοί στην ψυχή τους ενώ ποινικοποιούν την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας ως υπαίτιο του χάους, της κρίσης και της δημιουργηθείσας ανασφάλειας;!

Η
Ελλάδα… Ο γείτονας μου σαν λιοντάρι… Όπως εσύ έτσι και εγώ δεν είμαι τρελός να δώσει ούτε τη σκέψη, ούτε την πένα στις ύαινες να σου γράψουν την ιστορία… Έτσι όπως  εσύ κι’ εγώ δεν είμαι λεπρός να μην φωνάξω την αλήθεια εν μέσω όλων… Δεν είμαι κλέφτης να αφήσω τα νησιά στους κυνηγούς και άλλο τόσο και εγώ, όπως και εσύ, ακόμη δεν είμαι νεκρός να αφήσω να μου εξαγοράσουν τη θρησκεία… Ακόμη λιγότερο οι στρίγλες…

Η
Ελλάδα και εμείς… Ρώσοι, βούλγαροι, τούρκοι, αλβανοί, σέρβοι, ιταλοί και πολλοί – πολλοί άλλοι που συνεχίζουμε να ζούμε σήμερα, όσο νωρίτερα να κάνουμε ένα ταξίδι στην Ελλάδα… Μιας ώρας, μιας ημέρας, μιας εβδομάδας, λίγη σημασία έχει… Να φωτοτυπήσουμε τη σελίδα του διαβατηρίου μας με τη σφραγίδα εισόδου και πίσω στη γλώσσα του καθενός μας να γράψουμε μόνο δύο σειρές…

Αξιότιμε

κ. Μπαν Κι  Μουν…

Την
ημερομηνία που υποφαίνεται ταξίδεψα στην Ελλάδα… Μια χώρα με περισσότερα κατοικημένα νησιά απ’ ότι τα έθνη μέλη της οργάνωσης που προεδρεύετε…

Θα
ήμουν ευτυχής εάν και εσείς επισκέπτοσταν την Ελλάδα… Θα ήμουν ευτυχισμένος ένα την οργάνωσή σας θα την καλούσατε σε συνεδρίαση για μια συνεδρίαση κάτω απ’ την Ακρόπολη…

Ένας
πολίτης του κόσμου που ελπίζει στην ευτυχία, ευελπιστεί σε σας…

Η
Ελλάδα κι’ εμείς… Ρώσοι, βούλγαροι, τούρκοι, αλβανοί, σέρβοι, ιταλοί και πολλοί άλλοι… Όλοι έχουμε γείτονες… Όλοι έχουμε συχνά καυγαδίσει μαζί τους ακόμη και όταν ήταν αδέρφια μας…

Εάν
της σταθούμε δίπλα, θα συνεχίσει να υπάρχει η Ελλάδα! Εάν η Ελλάδα δεν θα είναι, και εμείς δεν υπήρξαμε ποτέ! Δεν έχουμε ποτέ πει σ’ αγαπώ…

 

Αναδημοσίευση από ιστοσελίδα της Νότιας Αλβανίας (Βορείου Ηπείρου)


Επιμέλεια: Πάνος Βασίλείου
Arcadians
Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

 
© 2024 Arcadians
Joomla! is Free Software released under the GNU General Public License.